Ineke had geen leuke schooltijd gehad. De hele klas leek het altijd op haar voorzien te hebben en pestte haar. Ze had het wel eens tegen haar moeder gezegd, maar die had alleen gezegd dat ze zich niet op haar kop moest laten zitten.  Aan school kwam een eind en ook aan het pesten, en Ineke ging verder met haar leven, omdat ze er gewoon niet meer aan wilde denken.

Ze kwam een leuke man tegen, werd verliefd en trouwde. Maar na het trouwen, kwam langzaam zijn ware narcistische karakter naar voren. Al snel begon het getreiter. Hij vond weinig goed aan haar en ze moest doen wat hij wilde, anders ……

Toen Ineke de moed vond, ging ze bij hem weg.  Ze wilde het vergeten, en verder met haar leven. Dit lukte haar aardig, maar af en toe kwam het weer naar boven. Maar, zei ze dan tegen zichzelf, je moet je niet zo aanstellen, het is voorbij.

Op haar werk waren ze blij met haar. Ze werkte hard en was tegen iedereen aardig. Nee zei ze eigenlijk nooit, want wat ja, dan moest ze andere teleurstellen, en dat was het laatste wat ze wilde. Ze wist immers zelf te goed hoe dat voelde. Het viel haar leidinggevende wel op dat ze niet vaak haar mening gaf en erg volgzaam was. Als iemand haar een compliment gaf, wuifde ze dat weg.

Vage klachten

Ineke had al jaren regelmatig een migraine aanval, maar ach, zoveel mensen hadden dat. En met de medicijnen van de huisarts ging het prima.

Ineke kreeg steeds vaker vage klachten. Ze was regelmatig misselijk, zonder aanwijsbare reden, had allerlei allergieën en ze kreeg gewrichtsklachten die op ontstekingen leken, maar de oorzaak konden artsen niet vinden.

Uiteindelijk ging ze op advies van een vriendin naar een homeopaat, onder het mom van: baat het niet, schaad het niet. Deze constateerde dat Ineke haar immuunsysteem volledig uitgeput was en vroeg of ze veel stress had. Ineke ontkende, want alles was immers goed in haar leven?

Ineke merkte niet meer dat ze stress had, dat haar lichaam eigenlijk continue alert was. Het pesten en haar relatie met een narcistische man had ze verdrongen.  Maar haar lichaam had het niet verdrongen en dat was wat de homeopaat zag.

Werken aan jezelf

Hij nodigde Ineke uit om haar levensverhaal eens op te schrijven en aan een vriendin te laten lezen. Toen haar vriendin haar verhaal las dat ze met moeite had kunnen opschrijven, zag Ineke tranen in haar ogen. Zij wist er niets van, Ineke had er immers nooit over gepraat.

Uiteindelijk moest Ineke ook aan zichzelf toegeven dat ze trauma’s had opgelopen. Haar zelfbeeld was negatief, ze had haar gevoel op slot gezet en relaties ging ze uit de weg, dat vond ze zichzelf ook niet waard. Ineke besloot er iets aan te gaan doen en ging in behandeling bij de homeopaat en een coach. Dit was voor haar de beste stap van haar leven. Na haar behandeling voelde ze zich voor het eerst in haar leven echt gelukkig, en de meeste lichamelijke klachten verdwenen of namen heel sterk af.

Remedie van dit verhaal?

Jij kunt met je hoofd ontkennen dat er iets gebeurd is, maar er zal een moment komen dat je lichaam je terugfluit.  En dan is aan jou de keus: accepteer je je beperkingen en neem je genoegen met alles waar het je mee beperkt. Of ga je kijken of je er iets mee kan gaan doen en kies je voor het echte geluk

Dus, probeer jij angstvallig iets te vergeten? Neem contact op met me, dan gaan we samen aan de slag.

Categories:

Comments are closed

Archieven
Categorieën