Ziek zijn (en ook bijv. een burn-out) is de controle in je hoofd loslaten en het aan je lijf overlaten. Want je kunt nog zoveel plannen, maar als je lijf niet wil, niet kan heb je aan een planning niets.
Dat merkte ik ook toen ik na een verkeerongeval in het ziekenhuis belande.
Eigenlijk was ik nooit ziek, de laatste keer dat ik me over moest geven aan wat mijn lijf kon en vooral even niet kon ik me niet meer heugen. Altijd had ik wel een manier gevonden om toch door te gaan, want ja, ziekte komt nooit uit!
In mijn geval ook niet. Mijn woning zou een maand later gerenoveerd gaan worden en ik was hard met de voorbereidingen bezig. Daarnaast zat de organisatie waar ik werkte in een reorganisatie en had ik als lid van een soort ondernemingsraad, heel veel overleggen en een druk sociaal leven.
Ik werd letterlijk en figuurlijk stilgezet, en als ik nu terugkijk zeg ik: ik was eraan toe. Ik liep mezelf voorbij. Dat mijn herstel lang ging duren had ik al vrij snel in de gaten, maar slokte wel al mijn energie op en bracht me daardoor ook weer dicht bij mijn emoties en gevoel.
Gevecht
Mensen die een traumatische ervaring nog niet goed verwerkt hebben, kunnen met het proces ziek zijn, ook als het een griepje betreft, heel veel problemen hebben.
Die zullen zich continue proberen te verzetten tegen hun klachten. Ondanks beperkte energie toch vinden dat hun huis gedaan moet worden, of dat ze werk moeten verrichten. Of dat……
Immers als je toe geeft aan ziekte, aan stil zitten, aan niets doen, krijgen nare gedachten en beelden alle ruimte om bezit van je te nemen. En om dat te voorkomen, is de enige oplossing vaak doorgaan en verzetten tegen wat je lijf nodig heeft.
Dit verzet heeft vaak als resultaat dat je lijf veel meer tijd nodig heeft om volledig te herstellen of nog zieker te worden. Zoals je al eerder hebt kunnen lezen, leven mensen met een onverwerkt trauma vaak ik hun hoofd, waardoor ze ook niet zullen merken dat hun lijf meer tijd nodig heeft. Roofbouw wordt het dan, zo zonde want we hebben immers maar één lijf en daar moeten we zuinig op zijn.
Onverwacht
Maar stel dat je nooit ziek bent, je ook niet bewust meer een traumatische gebeurtenis kan herinneren, maar toch tijdens ziek zijn vastloopt geestelijk. Dat ziek zijn kan namelijk een wake-up call zijn om iets ouds op te gaan ruimen. Je geest geeft zelf aan wanneer het tijd is iets echt aan te pakken.
Houdt het tijdens je ziek zijn niet voor jezelf. Praat over je gevoel, ook als je er niets meer van snapt. Schrijf op wat er in je gebeurt en wat het met je doet. Wees niet te streng voor jezelf, maar geef niet toe aan compensatie gedrag (eten/snoepen, drank, online-gokken, drugs).
Besef dat je ook tijdens je ziek zijn al stappen kunt zetten, mail of bel me, en we gaan kijken hoe we zo snel mogelijk samen kunnen gaan kijken wat jij nodig hebt om dit te overwinnen.
Comments are closed