Weet je wat ik doe als ik even niet lekker in mijn vel zit? Dat ene kastje eens even opruimen, of mijn mailbox, of mijn kledingkast. En ja, dat helpt! Het geeft ruimte in mijn hoofd. Een prettige bijkomstigheid is gelijk dat die kast of mailbox er na deze actie weer tiptop uitziet.

Ja hoor, hoor ik je haast denken, maar wat heeft opruimen nu met trauma coaching te maken.

Het kan meer zijn dan je denkt, want besef je dat je huis vaak laat zien hoe jij je voelt?

Je huis is eigenlijk de enige veilige plaats die je in je leven hebt. Daar kun je je (als het goed is) veilig en onbespied voelen. Immers, jij beslist wie jou daar benaderd. Wil je alleen zijn houd je de deur dicht, wil je mensen ontmoeten, ga je door diezelfde deur naar buiten of laat je mensen binnen.

Als je bij iemand intrekt om samen te gaan wonen, zal dat huis daarom in eerste instantie ook voelen als het huis van je partner. Als er langzaamaan steeds meer spullen komen die jou wat doen, zal het ook jouw huis gaan worden.

Je legt je ziel in je huis, wordt wel eens gezegd en daarom kun je je huis ook als steun gaan gebruiken voor verwerking van bv een nare gebeurtenis, door je er af en toe terug te trekken.

Maar, we kennen ook allemaal de verhalen van totaal vervuilde huizen, dat is een uiterste, gelukkig!

Hoe werkt het.

Doordat we een tijdlang minder mensen mochten ontvangen en sommige mensen, doordat ze kwetsbaarder zijn helemaal niemand mee ontvangen, levert dat stress op.  

En als mensen bezoek krijgen al als een stok achter de deur zagen om op te ruimen, loop je dan de kans dat je het even laat. Het van je afhouden van nare gevoelens, kost namelijk best veel energie (als je al stress hebt), wat opruimen ook kost.

Zoals je stress zich kan stapelen in je hoofd, zo stapelen de spullen in je huis ook. En als dat kortdurend is, is het allemaal te overzien, maar als het langer en langer gaat duren zak je in een neergaande spiraal. En weet je gewoon niet meer waar je beginnen moet. Zowel met je huis, als met het loslaten van je ellende.  Ik hoor ook regelmatig van cliënten dat hun hoofd zo vol zit.

Niets op te ruimen?

Nu zullen er zeker mensen zijn die zeggen, o maar dat gaat voor mij niet op hoor, ik ben hartstikke netjes, bij mij is er geen rommel en ligt alles netjes in de kast.

Ook dat zegt iets over jou:

Het zou zomaar kunnen dat jij het moeilijk vindt om de controle los te laten. Vraag je dan eens af of dat zo is, en waarom je het lastig vindt om de controle los te laten.  Waar is dat ontstaan, en wat levert het je nu nog op?

En natuurlijk, als je huis niet tiptop is zegt dat niet automatisch dat je een trauma hebt. Gelukkig zou ik zeggen! Het kan allerlei oorzaken hebben. Maar misschien is het wel interessant voor jezelf om je eens af te vragen waar die spullen en niet opgeruimde ruimtes voor jou voor staan. Wat levert het jou op als je het laat zoals het is, of als je het opruimt?

Wil je daarover verder praten? Neem contact op, dan kijken we daar samen na.

Categories:

Comments are closed

Archieven
Categorieën